6.4) Πειραματικές απόπειρες δημιουργίας μιας «μικρής γάτας του Schrodinger»
Στα μακροσκοπικά συστήματα, λοιπόν, για τον έναν ή τον άλλον λόγο, φαίνεται να εξασφαλίζεται τη διατήρηση της κλασσικής εικόνας. Το ερώτημα είναι αν θα μπορούσε κάποιος να προετοιμάσει μεσοσκοπικά συστήματα- κάπου ανάμεσα στο μακροσκοπικό και μικροσκοπικό- στα οποία η απώλεια συμφωνίας να συμβαίνει μεν, αλλά αρκετά αργά ώστε να την παρατηρήσουμε. Μέχρι πρόσφατα μπορούσε να το φανταστεί κανείς αυτό μόνο σαν νοητικό πειράματα. Όμως η πρόοδος της τεχνολογίας έχει κάνει κάποια από αυτά τα πειράματα πραγματοποιήσιμα.
Τη δεκαετία του '80 προτάθηκε ότι ένα μακροσκοπικό αντικείμενο με πολλούς μικροσκοπικούς βαθμούς ελευθερίας θα μπορούσε να συμπεριφερθεί σαν κβαντικομηχανικό σωματίδιο, εφ όσον έχει αποσυνδεθεί αρκετά από το περιβάλλον του. Σταδιακά σημειώθηκε πρόοδος στην επίδειξη μιας σχεδόν μακροσκοπικής κβαντικής συμπεριφοράς διάφορων συστημάτων όπως σε υπεραγωγούς, σε μαγνήτες νανοκλίμακας, σε ιόντα παγιδευμένα και ψυγμένα με λέιζερ, σε φωτόνια μιας μικροκυματικής κοιλότητας και σε μόρια C60. Ωστόσο η μεγάλη πρόοδος έγινε το 2000, όταν ο Friedman με τους συναδέλφους του δημοσίευσαν πειραματικά στοιχεία [18] που δείχνουν ότι μια υπεραγώγιμη κβαντική συσκευή παρέμβασης (superconducting quantum interference devices -SQID) μπορεί να τεθεί σε υπέρθεση δύο καταστάσεων μαγνητικής ροής: Μία κατάσταση που αντιστοιχεί σε μερικά microamperes του ρεύματος που ρέει κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού, και μια άλλη που αντιστοιχεί στο ίδιο ποσό ρεύματος αλλά που ρέει με αντίθετη φορά.
Τα αποτελέσματα των πειραμάτων είναι ακριβώς όπως προβλέπονται με να υποθέσουν ότι το σύστημα είναι σε μιά μακροσκοπική υπέρθεση των καταστάσεων. Η διαφορά μεταξύ των δύο καταστάσεων αντιστοιχεί σε ένα ρεύμα 2 έως 3 microamps ή σε μια μαγνητική ορμή των 10 δισεκατομμυρίων κατά Bohr magnetons, η οποία είναι "αληθινά μακροσκοπική" σύμφωνα με τον Friedman.
Υποσημειώσεις:
[18]: Detection of a Schrodinger's Cat State in an rf-SQUID. Jonathan R. Friedman, Vijay Patel, W. Chen, S. K. Tolpygo & J. E. Lukens. Department of Physics and Astronomy, The State University of New York at Stony Brook, (April 19, 2000).
Συνέχεια άρθρου >
Μετάβαση σε άλλη ενότητα του άρθρου:
- Η επίδραση των φιλοσοφικών πεποιθήσεων του Schrodinger στην ερμηνεία του για την κβαντική μηχανική
- Η πρώιμη κυματομηχανική ερμηνεία του Schrοdinger
- Η κριτική στην πρώιμη κυματομηχανική ερμηνεία του Schrοdinger
- Άλλες ερμηνείες της περιόδου 1926-1927 και πειραματικά δεδομένα
- Η εγκατάλειψη των κυματομηχανικών ερμηνειών
- Συγκρίνοντας τις ερμηνευτικές προσεγγίσεις των Schrödinger και Bohr
- Επιστημολογικά σχόλια στην ερμηνεία της Κοπεγχάγης
- Η συμβολή του Schrödinger στην αντίδραση προς τη σχολή της Κοπεγχάγης
- Η αναβίωση της κυματομηχανικής περιγραφής του Schrödinger, το 1935
- Εισαγωγικές παρατηρήσεις για τους «ασκούς» που άνοιξε η γάτα του Schrodinge
- Η «κβαντική γάτα» και η κατάρρευση της κυματοσυνάρτησης
- Η «κβαντική γάτα» και η ερμηνεία των πολλαπλών κόσμων
- Πειραματικές απόπειρες δημιουργίας μιας «μικρής γάτας» του Schrodinger
- Οι θέσεις του Schrοdinger για την κβαντομηχανική, ιδωμένες σήμερα
