Οικοσύνθεση στον Άρη

Οικοσύνθεση στον Άρη

11) Εύκρατα οικοσυστήματα

ξηρό εύκρατο οικοσύστημα Τα εύκρατα οικοσυστήματα αντιπροσωπεύουν το αποκορύφωμα της πλανητικής οικοσύνθεσης στον Άρη. Στη γη η εποχή ανάπτυξης της χλωρίδας κυμαίνεται από 120 ημέρες σε 250 ημέρες με το μέσο όρο της καθημερινής θερμοκρασίας πάνω από 10°C. Το ποσό ετήσιας υδατόπτωσης καθορίζει εάν ένα εύκρατο οικοσύστημα είναι δάσος, λιβάδι, ή έρημος. Το ανατολικό εύκρατο φυλλοβόλο δάσος της Βόρειας Αμερικής έχει μέση ετήσια υδατόπτωση από ένα μέγιστο 150 cm κατά μήκος της ακτής του Περσικού Κόλπου έως ένα ελάχιστο 75 cm γύρω από τις μεγάλες λίμνες της περιοχής. Η ετήσια υδατόπτωση σε εύκρατα λιβάδια ποικίλλει από 75 cm στη καλύτερη περίπτωση και κατεβαίνει στα 25 cm, στην περίπτωση ερημικών λιβαδιών. Οι έρημοι λαμβάνουν λιγότερο από 20 cm υδατόπτωση το χρόνο. Στον Άρη οι αντίστοιχες τιμές της εύκρατης ζώνης θα ήταν εποχή ανάπτυξης της χλωρίδας 220 έως 455 Αρειανές ημέρες. Ένα Αριανό φυλλοβόλο δάσος θα είχε υδατόπτωση από 135 έως 275 cm τον (Αρειανό) χρόνο, το λιβάδι θα είχε υδατόπτωση από 45 έως 135 cm, και η έρημος λιγότερο από 45 cm. Τα εύκρατα οικοσυστήματα θα δημιουργούσαν και προϋποθέσεις γεωργίας στην επιφάνεια του Άρη.

Artemisia tridentata Ο τύπος του εύκρατου οικοσυστήματος εξαρτάται ιδιαίτερα από το ποσό της ετήσιας υγρασίας. Επειδή λοιπόν στον Άρη τα επίπεδα υγρασίας είναι πιθανό να είναι χαμηλότερα αρχικά, τα πρώτα εύκρατα οικοσυστήματα αναμένονται να είναι ξηρά, δηλαδή έρημοι και ερημικά λιβάδια. Ένα επίγειο ανάλογο της Αριανής εύκρατης ερήμου θα ήταν η Great Basin Desert. Το χώμα είναι φτωχό σε οργανικές ουσίες και έχει μεγάλη αλατότητα. Μια κοινότητα αρτεμισιών (Artemisia tridentata) κυριαρχεί στα χώματα χαμηλότερης αλατότητας, και μια κοινότητα shadscale (Atriplex tridentata – μικρό αγκαθωτό φυτό που φυτρώνει κοντά στη θάλασσα) εμφανίζεται στα χώματα υψηλότερης αλατότητας. Η αρτεμισία είναι παρθενογεννητική ενώ το shadscale είναι αυτογαμικό.

Χλόη όπως η grama (Bouteloua SSP) και το wire grass (Aristidia SSP) κυριαρχεί στα λιβάδια των ερήμων. Όλα τα είδη χλόης επικονιάζονται μέσω του ανέμου. Και τα δύο ξηρά συστήματα αναμένεται να είναι σε θέση να αποικίσουν στον Άρη.

Όταν τα γένη των κωνοφόρων προστεθούν στον κατάλογο των πιθανών αποίκων του Άρη, φτάνουμε τα 240 είδη, δηλαδή στο 30% εκ των 787 γηγενών δέντρων στην περιοχή.

Τα λιβάδια είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δημιουργηθούν στον Άρη, αν πρόκειται κάποτε να εποικιστεί από ανθρώπους. Κι αυτό επειδή παράγουν μερικά από τα πιο εύφορα χώματα για γεωργία. Η χλόη επικονιάζεται από τον άνεμο και αναπαράγεται επεκτεινόμενη μέσω υπόγειων μίσχων-ριζωμάτων ή με αποφύσεις που βγαίνουν πάνω από το έδαφος και διαμορφώνουν τα «χαλιά». Τα λιβάδια περιλαμβάνουν επίσης πολλά είδη από τις οικογένειες ηλίανθων (Asteraceae) και μπιζελιών (Fabaceae) οι οποίες περιέχουν πολλά παρθενογεννητικά και αυτογαμικά είδη.

Τα εύκρατα φυλλοβόλα δάση μπορούν επίσης να παράξουν καλό χώμα για τη γεωργία καθώς επίσης και ξυλεία.

Ένα εύκρατο φυλλοβόλο δάσος περιέχει πέντε στρώματα χλωρίδας: δύο στρώματα δέντρων, ένα στρώμα θάμνων, ένα στρώμα χορταριών και ένα επιφανειακό στρώμα που περιλαμβάνει λειχήνες και βρύα. Το στρώμα χορταριών μέσα τα δροσερά, υγρά δάση συμπεριλαμβάνει φτέρες και το Lycopodium (ένα είδος χαμηλού πεύκου). Κανένα από αυτά τα φυτά δεν απαιτεί ζώα - επικονιαστές. Τα ανθοφόρα φυτά του στρώματος των χορταριών περιλαμβάνουν πολλά είδη που είναι αυτογαμικά ή παρθενογεννητικά. Η οικογένεια ρόδων (Rosaceae) περιλαμβάνει έναν αριθμό από γένη και τα είδη θάμνων που είναι παρθενογεννητικά, συμπεριλαμβανομένου του crataegus (κράταιγου), του Cotoneaster, του Rubus (βατομουριά) και του Sorbus. Μερικά είδη Sorbus είναι δέντρα που χρειάζονται ηλιοπροστασία από υπερκείμενα στρώματα δέντρων. Φαίνεται λοιπόν πως είναι δυνατό να δημιουργηθεί ένα εύκρατο φυλλοβόλο δάσος στον Άρη με είδη που να μην απαιτούν ζώα επικονιαστές.

Η δημιουργία εύκρατων οικοσυστημάτων στον Άρη θα επέτρεπε την ανάπτυξη γεωργίας σε ανοικτή επιφάνεια, ακόμα κι αν τα ζώα - επικονιαστές δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν λόγω των χαμηλών επιπέδων οξυγόνου. Όλα τα σημαντικά δημητριακά, όπως το σιτάρι, οι βρώμη, το κριθάρι, το καλαμπόκι, το ρύζι, και η σίκαλη, γονιμοποιούνται μέσω του ανέμου και θα μπορούσαν να καλλιεργηθούν. Πολλές άλλες καλλιέργειες, όπως ντομάτες, κάποια είδη πατάτας, φασόλια, το μαρούλι, και οι φράουλες είναι αυτογαμικά. Η γεωργία στην ανοικτή επιφάνεια θα επέτρεπε την ύπαρξη ενός τροφικά αυτάρκους Αριανού πολιτισμού.

Συνέχεια άρθρου >

Μετάβαση σε άλλη ενότητα του άρθρου:

  1. Πλανητική βιολογία. Οικοποίηση και γεωποίηση.
  2. Τι καθιστά έναν πλανήτη κατοικήσιμο από ζωντανούς οργανισμούς
  3. Το ενδεχόμενο παρούσας ζωής στον Άρη
  4. Το περιβάλλον του Άρη και η εφαρμοσμένη πλανητική μηχανική
  5. H οικολογική διαδοχή στην πλανητική οικοσύνθεση
  6. Συνοπτική εικόνα ενός μοντέλου οικοσύνθεσης για τον Άρη
  7. Το αρχικό στάδιο εφαρμοσμένης πλανητικής μηχανικής
  8. Το μικροβιακό οικοσύστημα
  9. Το οικοσύστημα χλόης και ανθοφόρων φυτών
  10. Το Βόρειο δασικό οικοσύστημα
  11. Εύκρατα οικοσυστήματα
  12. Επίλογος